O książce: 2008 / Ławrinienko. Kołobanow. Lyubuszkin... Niestety, teraz te wielkie nazwiska są prawie nieznane krajowemu czytelnikowi. W dzisiejszej Rosji o radzieckich bohaterach czołgów wiadomo znacznie mniej niż o niemieckich asach pancernych – Witmanie, Bölterze, Cariusie. I nic dziwnego. W latach powojennych na Zachodzie wydano wiele książek o wyczynach bohaterów Panzerwaffe. W naszym kraju jest ich tylko kilka o naszym. Jest to zarówno haniebne, jak i niesprawiedliwe. W końcu to radzieccy czołgiści wnieśli decydujący wkład w nasze zwycięstwo! To oni stanowili tarczę nie do pokonania na drodze wroga do Moskwy i Stalingradu! To oni wzięli na siebie deszcz ołowiu i pocisków przeciwpancernych pod Kurskiem. Byli najstraszniejszym przeciwnikiem „tygrysów” i „panter”. To oni przechwycili niemiecką stalową pięść nad Balatonem, niszcząc ostatnią nadzieję III Rzeszy - „królewskie tygrysy”… I wreszcie, po wypędzeniu bestii z powrotem tam, skąd przybyła, strzelec ciężkiego IS z napisem „Przyjaciel bitwy” na wieży, odwracając wzrok od wzroku patrzącego na kolumny Reichstagu, powiedział z satysfakcją: „Porządek w siłach pancernych!” Ostatnia zużyta łuska wyleciała z zamka działa i można było otworzyć włazy... Jeśli chcesz wiedzieć, jak walczyły, ginęły i wygrywały załogi radzieckich czołgów, przeczytaj tę książkę!